Türk futbolunun son Mohikanı Süleyman Seba'dır artık...(Sağlıklı nice seneler dilerim kendisine...)Hasan Doğan vefat ettiğinde ''Bu onunla ilgili ilk yazım ve ne tuhaftır ki ölümü ile ilgili'' diye yazmıştım.İki senedir yani blog açıldığından beri 2244 post girmiş,Harry Kewell için 58 post girmişken Özhan Canaydın ile ilgili ilk yazıyı yazmam da benim ayıbım olsun.Hayatını mecazi anlamda değil gerçekten Galatasaray'a adamış,çok farklı bir insan ayrıldı bu dünyadan.Galatasaray liseli olması,Galatasaraylı olmasının önüne geçiyor diye eleştiriler alırdı çoğu zaman.Bu topraklarda genelde rakibi aşağılayan,küçümseyen,yağmasa da gürleyen,atıp tutan insan daha çok sevilir.Sportmen ruhu,rakibe saygısı eşsizdi.Milyonlarca taraftarı olan bir camiaya Başkanlık ederken elbette seveniniz kadar olmasa da sevmeyeniniz de olur.Ancak istisnasız herkes ona saygı duyardı.Ezeli rakibin sahasında alınan 6-0 lık ağır yenilgide dahi rakibin golünü alkışlayan,karşısındakinin elini sıkan bambaşka biriydi kuşkusuz.Bu kadar mesafeli olup bir o kadar da babacan olan kimse kalmadı galiba futbolumuzda.Onu tanıyan herkesin Özhan Ağabeyiydi.Keşke Aslantepe'de bir maç izleseydi diye düşünüyor insan.Galatasaray'ı işinden,eşinden,servetinden daha çok önemsediği dönemler hastalığına sebeb oldu belki de.Artık hepsi geride kaldı...Ne demişti şair,''Ölüm Allahın emri şu ayrılık olmasa...''
23 Mart 2010 Salı
Sondan Bir Önceki Mohikan Gitti...
Türk futbolunun son Mohikanı Süleyman Seba'dır artık...(Sağlıklı nice seneler dilerim kendisine...)Hasan Doğan vefat ettiğinde ''Bu onunla ilgili ilk yazım ve ne tuhaftır ki ölümü ile ilgili'' diye yazmıştım.İki senedir yani blog açıldığından beri 2244 post girmiş,Harry Kewell için 58 post girmişken Özhan Canaydın ile ilgili ilk yazıyı yazmam da benim ayıbım olsun.Hayatını mecazi anlamda değil gerçekten Galatasaray'a adamış,çok farklı bir insan ayrıldı bu dünyadan.Galatasaray liseli olması,Galatasaraylı olmasının önüne geçiyor diye eleştiriler alırdı çoğu zaman.Bu topraklarda genelde rakibi aşağılayan,küçümseyen,yağmasa da gürleyen,atıp tutan insan daha çok sevilir.Sportmen ruhu,rakibe saygısı eşsizdi.Milyonlarca taraftarı olan bir camiaya Başkanlık ederken elbette seveniniz kadar olmasa da sevmeyeniniz de olur.Ancak istisnasız herkes ona saygı duyardı.Ezeli rakibin sahasında alınan 6-0 lık ağır yenilgide dahi rakibin golünü alkışlayan,karşısındakinin elini sıkan bambaşka biriydi kuşkusuz.Bu kadar mesafeli olup bir o kadar da babacan olan kimse kalmadı galiba futbolumuzda.Onu tanıyan herkesin Özhan Ağabeyiydi.Keşke Aslantepe'de bir maç izleseydi diye düşünüyor insan.Galatasaray'ı işinden,eşinden,servetinden daha çok önemsediği dönemler hastalığına sebeb oldu belki de.Artık hepsi geride kaldı...Ne demişti şair,''Ölüm Allahın emri şu ayrılık olmasa...''
Özhan Canaydın, Galatasaraylı olupta Şükrü Saraçoğlunda ayaktav alkışlanan ilk ve son kişi olacak sanırım, bu saygıyı fazlasıyla hakediyor, Özhan abinin arkasından bir kişi kötü konuşmazmı allah aşkına, herkez hemfikir, herkez üzgün, Fatih altaylı köşesinde çok güzel bahsetmiş mutlaka okunmalı, Türk Telekom Arena ile ilgili söylediğin 1 maç izlemeliydi sözüne üzülerek katılıyorum, umarım aziz'ler, adnan'lar ve yıldırım'lar ders alır bu gidişteki asaletten.
YanıtlaSil